eucharystia

Inne sakramenty, a właściwie wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolatu, są związane z Eucharystią i do niej skierowane. (KKK 1324)

Życie liturgiczne Kościoła obraca się wokół sakramentów, z Eucharystią w centrum (Narodowe Dyrektorium o Katechezie, nr 35). Podczas Mszy żywimy się Słowem i karmimy Ciałem i Krwią Chrystusa. Wierzymy, że Jezus Zmartwychwstały jest rzeczywiście i substancjalnie obecny w Eucharystii. Eucharystia nie jest znakiem ani symbolem Jezusa; raczej przyjmujemy samego Jezusa w postaci eucharystycznej i poprzez postacie eucharystyczne. Kapłan mocą swoich święceń i działaniem Ducha Świętego przemienia chleb i wino w Ciało i Krew Jezusa. To jest nazwanie przeistoczenia.
Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina sam Chrystus, żywy i chwalebny, jest obecny w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny: Jego Ciało i Krew, ze swoją duszą i Bóstwem. (KKK 1413)

Nowe Przymierze

Jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba; kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki;…Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne i…pozostaje we mnie, a ja w nim. (Jana 6:51, 54, 56)
W Ewangeliach czytamy, że Eucharystia została ustanowiona podczas Ostatniej Wieczerzy. To jest wypełnienie przymierzy zawartych w Pismach Hebrajskich. W opowieściach Ostatniej Wieczerzy Jezus wziął, łamał i dawał swoim uczniom chleb i wino. W błogosławieństwie kielicha wina Jezus nazywa je „krwią przymierza” (Mt i Marek) oraz „nowym przymierzem we krwi mojej” (Łk). To przypomina nam o rytuale krwi, w którym przymierze zostało ratyfikowane na Synaju (Wj 24) – pokropienie krwią ofiarowanych zwierząt zjednoczyło Boga i Izrael w jednym związku, więc teraz przelana krew Jezusa na krzyżu jest więzią jedność między nowymi partnerami przymierza – Bogiem Ojcem, Jezusem i Kościołem chrześcijańskim. Dzięki ofierze Jezusa wszyscy ochrzczeni są w relacji z Bogiem. Katechizm naucza, że wszyscy katolicy, którzy przyjęli Pierwszą Komunię Świętą, mogą przyjmować Eucharystię podczas Mszy Świętej, chyba że zgrzeszyli jako stan grzechu śmiertelnego.
Każdy, kto pragnie przyjąć Chrystusa w komunii eucharystycznej, musi być w stanie łaski. Kto jest świadomy tego, że zgrzeszył śmiertelnie, nie może przyjmować komunii bez otrzymania rozgrzeszenia w sakramencie pokuty. (KKK 1415) Kościół gorąco zaleca, aby wierni przyjmowali Komunię Świętą, gdy uczestniczą w celebracji Eucharystii; zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku. (KKK 1417)
Przyjęcie Eucharystii zmienia nas. Oznacza i urzeczywistnia jedność wspólnoty oraz służy wzmocnieniu Ciała Chrystusa.

Zrozumienie Mszy

Centralnym aktem kultu w Kościele katolickim jest Msza. To w liturgii zbawcza śmierć i zmartwychwstanie Jezusa raz na zawsze uobecnia się ponownie w całej swojej pełni i obietnicy – i mamy przywilej mieć udział w Jego Ciele i Krew, wypełniając Jego polecenie, gdy głosimy Jego śmierć i zmartwychwstanie, aż do Jego ponownego przyjścia. To w liturgii nasze wspólne modlitwy jednoczą nas w Ciele Chrystusa. To w liturgii najpełniej żyjemy naszą chrześcijańską wiarą. Celebracja liturgiczna dzieli się na dwie części: Liturgię Słowa i Liturgię Eucharystii. Najpierw słyszymy Słowo Boże głoszone w pismach świętych i odpowiadamy, śpiewając własne Słowo Boże w Psalmie. Następnie w homilii zostaje rozbite Słowo. Odpowiadamy publicznie wyznając naszą wiarę. Nasze wspólne modlitwy są ofiarowane za wszystkich żywych i umarłych w Credo. Wraz z Prezydium ofiarowujemy na swój sposób dary chleba i wina oraz otrzymujemy udział w Ciele i Krwi Pańskiej, łamanej i wylewanej za nas. Przyjmujemy Eucharystię, rzeczywistą i prawdziwą obecność Chrystusa, i odnawiamy nasze oddanie Jezusowi. Wreszcie jesteśmy posłani, aby głosić Dobrą Nowinę!
Share by: