Potwierdzenie

Albowiem na nim Ojciec, Bóg, położył swoją pieczęć. (Ew. Jana 6:27)

Przy bierzmowaniu otrzymujemy dary Ducha Świętego i potwierdzamy nasze przyrzeczenia chrzcielne. Większa świadomość łaski Ducha Świętego jest udzielana przez namaszczenie olejem krzyżmowym i nałożenie rąk przez biskupa.

Bierzmowanie udoskonala łaskę chrztu; jest sakramentem, który daje Ducha Świętego, aby głębiej zakorzenić nas w synostwie Bożym, włączyć nas mocniej w Chrystusa, umocnić naszą więź z Kościołem, ściślej związać nas z Jego misją i pomóc nam dawać świadectwo Wiara chrześcijańska w słowach i czynach. (KKK 1316)

Poprzez sakrament bierzmowania odnawiamy nasze przyrzeczenia chrzcielne i zobowiązujemy się do życia w dojrzałości w wierze chrześcijańskiej. Jak czytamy w Lumen gentium (Konstytucja dogmatyczna Kościoła) Soboru Watykańskiego II:

Związani bardziej wewnętrznie z Kościołem sakramentem bierzmowania, [ochrzczeni] są obdarzeni przez Ducha Świętego szczególną mocą; dlatego są bardziej zobowiązani do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem jako prawdziwi świadkowie Chrystusa. (nr 11)

Podstawy biblijne dla bierzmowania

W Dziejach Apostolskich czytamy o przyjściu Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. Podczas gdy chrzest jest sakramentem nowego życia, bierzmowanie rodzi to życie. Chrzest wprowadza nas do Kościoła i nazywa nas dziećmi Bożymi, natomiast bierzmowanie wzywa nas do dzieci Bożych i pełniej jednoczy nas z aktywną mesjańską misją Chrystusa w świecie. Po otrzymaniu mocy Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy Apostołowie wyszli i utwierdzali innych, okazując bierzmowanie jako indywidualny i odrębny sakrament: Piotra i Jana w Samarii (Dz 8:5-6, 14-17) oraz Pawła w Efezie (Dz 19,5-6). Również Duch Święty zstąpił na Żydów i pogan w Cezarei przed ich chrztem. Uznając to za potwierdzenie przez Ducha Świętego, Piotr nakazał im przyjąć chrzest (por. Dz 10,47).